چی میشه که گاهی فک میکنیم خوش بخت ترین آدم روی زمینیم و به فاصله ی شاید کمتر از 24 ساعت تبدیل میشیم به بدبخت ترین آدم روی زمین؟؟ این خوش بختی یا بدبختی از کجا میاد؟

چی میشه که بقیه تو رو خوش بخت ترین میدونن و خودت، خودتو حتی به عنوان یه آدم شاد قبول نداری؟

واقعا معنای شادی یا خوش بختی چیست؟ آدم خوش بخت کیست؟

بعدا نوشت: گاهی حس میکردم بهم حسودی میکنن یا چشم دیدن منو ندارن اما چیزی نبود که بخام بهش اهمیت بدم ولی از وقتی فهمیدم اونا با این همه پول و ثروت و زیبایی و سالی دو بار سفر خارج و اینا که من حتی خابشم نمیبینم چشم به زندگی من دارن شدم مثه یه کاراگاهی که دائم تو زندگیم دنبال یه چیزی میگردم که حتی قابلیت حسادت داشته باشه ولی هیچی پیدا نکردم:/

مامان میگه اعتماد به نفسم کمه ولی من میگم گاهی اینقدر خودمونو دست کم میگیریم که نتیجش میشه این تعجب در مقابل حرف و حدیث دیگران